නෙතූගෙන්....

මට අදහස් දක්වපු, මේ කතාව බලපු හැමෝටම ගොඩාක් ගොඩාක් ස්තුතියි. කතාව ඉවර වුණ නිසා මටත් දැනෙන්නේ පාලුවක්. වෙනදට ලියන්න වෙලාවක් එනකල් නොඉවසිල්ලෙන් මමත් ඉන්නේ. අද නම් පාලුයි...ඒත් මට සතුටුයි මේ කතාව මෙහෙම ඉවර වෙලා, ඔයාලත් සතුටු වුණ එක ගැන නම්.
Dishan, Dream boy, Glimmer girl, uttara, samadhi, නිසුපා, සිහින, රූ, සිත් රූ සිහින, Dinesh, කුරුලු පොඩිත්තා.....මෙකී නොකී හැමෝම ගොඩක් ආදරෙන්, උනන්දුවෙන් මට මේ කතාව ලියන්න දිරි දුන්නා. ඔයාලව මම ඇත්තටම හමුවෙලා නැති වුණත්, දැකලා නැති වුණත්, මට දැනෙන්නේ ඔයාලා මගේ ලඟම යාලුවො කැලක් වගේ. සමහරවිට අපි මගතොටදි හමු වෙනවත් ඇති...;)
කතා ලිව්වත් නොලිව්වත් අපි හොද යාලුවො වේවි කියලා මම හිතනවා...කවදාහරි මේ හීනේ පොත් පිටු අතරට එකතු කරගන්න මට අවස්ථාවක් ලැබුණොත් එදාට අපි මුණගැහෙමු...පොත එලි දක්වන දවසට...මෙත්මාගෙයි, අපූගෙයි හීනේ හැබෑ වුණා වගේ බලමු නෙතූගේ ඒ හීනෙත් හැබෑ කරගන්න පුලුවන් වෙයිද කියලා...
ඉතින් මගේ යාලුවනේ ඔයාලගේ වටිනා අදහස් වලට, කතාව කියවන්න ගත කරපු කාලෙට ආයෙමත් ඔයාලට ගොඩක් ස්තුතියි...